کد مطلب:252517 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132
بیانیه امام در مورد رهبریت عمومی در زمان غیبت
امام هادی بیانی روشن در زمینه تحقق خط مشی رهبری در عصر غیبت دارد كه با یك مقدمه تشریح خواهد شد:
عمرو بن حنظله از امام صادق می پرسد: اگر دو نفر از شیعیان در یك مسأله اقتصادی یا مورد ارثی با هم اختلاف داشتند آیا می توانند به سلطان یا حاكمی از طرف سلطان رجوع كنند، امام صریحا می فرمایند
[ صفحه 269]
نمی توانند زیرا این رجوع به طاغوت است. حضرت در ادامه سخنان خود می فرماید باید آن دو نفر نگاه كنند كه هر كس از شما كه حدیث ما را گزارش و روایت می كند در حلال و حرام و تشخیص و استنباط احكام وارد است، باید آنها به داوری او رضایت دهند زیرا من او را بر شما حاكم ساخته ام و هر گاه حكمی كند كه مطابق حكم ما باشد و از وی قبول نشود، حكم خدا سبك شمرده شده و سخن ما را رد كرده است و هر كس سخن ما را رد كند خدا را رد كرده و رد خدا در ردیف شرك به خدا است.
اما امام هادی با صراحت هر چه تمام تر این موضع حساس را توجیه می كند كه:
اگر بعد از غیبت قائم ما علمائی نبودند كه مردم را به آن حضرت رهنمون گردند، و از دین وی با دلیل و برهان الهی حمایت و دفاع نمایند، و بندگان مستضعف و ناتوان را از دام های گسترده شیطان و پیروان آنها و از چنگال و دام نواصب، رها سازند، مسلما هیچ كس نبود مگر این كه از دین خدا روگردان می شد اما علماء و حافظان دین اسلام به دل های ضعفای از شیعیان ما چنگ سائیده و آنها را از شرور و فتن محافظت می كنند. درست به همان گونه كه ناخدای كشتی سرنشینان آن را نگه می دارد، اینها در نزد خداوند بسی افضل و برترند.
[ صفحه 270]
عمرو بن حنظله از امام صادق می پرسد: اگر دو نفر از شیعیان در یك مسأله اقتصادی یا مورد ارثی با هم اختلاف داشتند آیا می توانند به سلطان یا حاكمی از طرف سلطان رجوع كنند، امام صریحا می فرمایند
[ صفحه 269]
نمی توانند زیرا این رجوع به طاغوت است. حضرت در ادامه سخنان خود می فرماید باید آن دو نفر نگاه كنند كه هر كس از شما كه حدیث ما را گزارش و روایت می كند در حلال و حرام و تشخیص و استنباط احكام وارد است، باید آنها به داوری او رضایت دهند زیرا من او را بر شما حاكم ساخته ام و هر گاه حكمی كند كه مطابق حكم ما باشد و از وی قبول نشود، حكم خدا سبك شمرده شده و سخن ما را رد كرده است و هر كس سخن ما را رد كند خدا را رد كرده و رد خدا در ردیف شرك به خدا است.
اما امام هادی با صراحت هر چه تمام تر این موضع حساس را توجیه می كند كه:
اگر بعد از غیبت قائم ما علمائی نبودند كه مردم را به آن حضرت رهنمون گردند، و از دین وی با دلیل و برهان الهی حمایت و دفاع نمایند، و بندگان مستضعف و ناتوان را از دام های گسترده شیطان و پیروان آنها و از چنگال و دام نواصب، رها سازند، مسلما هیچ كس نبود مگر این كه از دین خدا روگردان می شد اما علماء و حافظان دین اسلام به دل های ضعفای از شیعیان ما چنگ سائیده و آنها را از شرور و فتن محافظت می كنند. درست به همان گونه كه ناخدای كشتی سرنشینان آن را نگه می دارد، اینها در نزد خداوند بسی افضل و برترند.
[ صفحه 270]